Jak nowa skala oceny ryzyka sercowo-naczyniowego SCORE 2 wpływa na strategię leczenia NT?

Polski lekarz internista i kardiolog, nauczyciel akademicki, profesor nauk medycznych. W 1983 ukończył studia w Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. Specjalista chorób wewnętrznych (I stopień w 1987 i II stopień w 1990) i kardiologii. Stopień doktora nauk medycznych uzyskał w 1988 w Akademii Medycznej w Warszawie na podstawie rozprawy pt. Nadciśnienie tętnicze graniczne. W 2001 w tej samej uczelni uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy pt. Nieme niedokrwienie – częstość występowania, uwarunkowania kliniczne i prognostyczne znaczenie w trzech grupach pacjentów. W 2015 otrzymał tytuł naukowy profesora. Przez ponad 20 lat związany z Szpitalem Bródnowskim. Od 2006 Kierownik III Kliniki Chorób Wewnętrznych i Kardiologii II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w Szpitalu na Solcu. W kadencji 2005–2008 i w kadencji 2012–2016 Prodziekan ds. Oddziału Fizjoterapii II Wydziału Lekarskiego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. W kadencji 2016–2020 Prodziekan II Wydziału Lekarskiego ds. studentów IV–VI roku studiów. Członek wielu towarzystw naukowych w tym m.in.: Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Polskiego Towarzystwa Badań nad Miażdżycą (członek Zarządu i Sekretarz Oddziału Warszawskiego), Europejskiego Towarzystwa Badań nad Miażdżycą oraz Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Członek Komisji Medycznej Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Autor lub współautor ponad 700 publikacji, w tym rozdziałów w książkach i monografii. Współredaktor wielu książek z zakresu kardiologii, a także materiałów multimedialnych, dotyczących diagnostyki i leczenia choroby niedokrwiennej serca. Do jego głównych zainteresowań naukowych należy medycyna sportowa. Jest twórcą i redaktorem naczelnym dwumiesięcznika Kardioprofil i członkiem zespołów redakcyjnych wielu czasopism medycznych.